آیت الله جوادی آملی در دیدار با علی ربیعی، وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی و هیات همراه گفتنددرست است که انسان بدنی دارد ولی رهبری انسان به فکر و داریت و عقل اوست. درست است که فقر بدنی یک بیماری است ولی بیماری بدخیم فقر فرهنگی است. جامعه اگر چنانچه حیثیت احتماعی و انسانی او محفوظ باشد فقر را تحمل میکند مانند آنچه در دوران انقلاب و جنگ تحمیلی وجود داشت. در آن زمان همه را تحمیل کردیم.
محورهای مهم صحبتهای آیت جوادی الله آملی به شرح زیر است:
به دولت کریمه سلام عرض میکنیم و به همه همکارانتان ارادت قلبی خود را اعلامی میداریم
آلمان در جنگ جهانی دوم خاکستر شد.
اینها خواستند کشورشان را درست کنند. آنها بدون هیچ پشتوانهای و فقط با پشتوانه کار ملتشان کشورشان را درست کردند. دانشگاه باید کارگر تولید کند نه میز نشین.
ملتی که نان ندارد و کیفش خالی است دین هم ندارد. ملت فقیر قائم نیست چه برسد به این مقاوم باشند و مقاومت داشته باشد.
ملتی که جیبش خالی است حتما زیر بار دیگری میرود این سخن قرآن است. ملتی که جیبش خالی است اهل تملق و چاپلوسی است.
بانک ربوی خانمان سوز است. فرمود اگر کسی ربا میگیرد با من طرف است. در قران آمده است
پیامبر دست کارگر را بوسید نه دست مزدور. جامعه زمانی ارتقا پیدا میکند که کارگر داشته باشیم نه مزدور، کارمند داشته باشیم نه میز و میزنشین. اگر اینطور باشیم دیگر کسی به ما نمیگوید که چرا وقتی که ما مومن هستیم و آنها کافر ما یک دهم آنها هم نیستم.