درویش گفت : « دربندر کیاشهر در شمال کشور، در بندر بوشهر در جنوب کشور و در میناب در استان هرمزگان دیده شده است که زباله ها در نواحی نزدیک ساحل انباشت می شوند. شیرابه های این زباله ها وارد دریای خزر و عمان می شوند و کیفیت زیست آبزیان را به مخاطره انداخته اند. همچنین ابتلای مردم به بیماری ها را افزایش می دهند.»
به گزارش تابناک هرمزگان به نقل از برنا، ما در قرن تولید زباله زندگی می کنیم. آمار تولید زباله در همه جای کره زمین بالاست، اما روش هایی که برای دفع زباله ها ایجاد می شوند متفاوت هستند. برخی از روش های دفع زباله تهدیدی جدی برای حیات انسانی، جانوری و گیاهی هستند. یکی از روش های محبوب دفع زباله در کشور ما چاه های جذبی هستند که مشکلات متعددی را با خود به همراه دارند.
در این زمینه گفت و گویی با یک فعال محیط زیست داشته ایم که در ادامه می خوانید:
محمد درویش، فعال محیط زیست در مورد تأثیری که چاه های جذبی دفع زباله بر تهدید حیات انسانی دارند، گفت: «شیرابه ها وارد سفره های آب زیرزمینی می شوند و می توانند کیفیت آب شربی را که مردم استفاده می کنند و همچنین کیفیت آب کشاورزی را به مخاطره بیندازند. خطر ابتلا به بیماری های گوارشی و سرطان را افزایش می دهد. استفاده از چاه های جذبی باعث شده است که سالانه چندین میلیون دلار برای خرید تجهیزات مرتبط با سرطان هزینه شود.»
وی عدم اقدام برای استفاده از روش های دیگر دفع زباله را اینگونه شرح داد: «در این زمینه فقط شعار داده می شود و عملا اقدامی صورت نگرفته است. در شمال و جنوب کشور که وضعیت در این زمینه بحرانی است، هیچ اقدامی برای بهبود اوضاع صورت نمی گیرد. استفاده از این چاه ها در خیلی از مناطق رواج دارد، ولی در مناطق مرکزی بیشتری است.»
وی با بیان اینکه، اصلی ترین بهانه مسئولان برای استفاده از این روش برای دفع زباله این است که پول برای به کارگیری روش های دیگر را ندارند، تصریح کرد: «این در حالی است که سالانه هزینه های کلانی برای پروژه های انتقال آب هزینه می شود. در صورتی که مسئولان می توانند کیفیت آب های موجود را با هزینه های کمتری حفظ کنند. در حال حاضر پروژه های سدسازی با هزینه های بیشتر از 150 هزار میلیارد تومان در کشور در حال اجرا شدن هستند، این در حالی است که با یک دهم این مبلغ مشکل چاه های جذبی برای دفع زباله برای همیشه رفع می شود.»
درویش در پاسخ به این سؤال که روش های جایگزین دفع زباله که ضرر کمتری دارند چه روش هایی هستند، گفت: «در دنیا زباله های مختلف را تفکیک می کنند و از هر کدام از آنها استفاده های مخصوصی می کنند. برای نمونه زباله های خشک را بازیافت می کنند و دوباره مورد استفاده قرار می دهند. تنها بخشی از زباله که از آن به عنوان زباله های خطرناک یاد می شود با رعایت استانداردها سوزانده می شود.»
وی وضعیت بحرانی برخی از مناطق را در این زمینه اینگونه شرح می دهد: « دربندر کیاشهر در شمال کشور، در بندر بوشهر در جنوب کشور و در میناب در استان هرمزگان دیده شده است که زباله ها در نواحی نزدیک ساحل انباشت می شوند. شیرابه های این زباله ها وارد دریای خزر و عمان می شوند و کیفیت زیست آبزیان را به مخاطره انداخته اند. همچنین ابتلای مردم به بیماری ها را افزایش می دهند.»
درویش در پایان تأکید کرد: «علاوه بر حیات انسانی، حیات حیوانی و دریایی در کشور ما در اثر روش های نامناسب دفع زباله مورد تهدید قرار گرفته است.»
انتهای پیام/*