به گزارش تابناک مازندران، استاندار به‌عنوان شخص اول اجرایی استان، نقش کلیدی برای تدبیر امور جاری و برنامه‌ریزی برای توسعه پایدار و استفاده بهینه از داشته‌های استانی دارد و نقش وی به‌عنوان محور توسعه، بی‌بدیل است.
استان مازندران که در‌آمد واریزی آن به خزانه ملی بیش از یک‌هزار و 200 میلیارد تومان در سال بر‌آورد می‌شود، از استان‌هایی با پشتوانه ظرفیت‌های برجسته توسعه است که نحوه مدیریت و اجرایی شدن آن توانمندی‌ها، در مسیر توسعه پایدار از موضوعات مغفول‌مانده استانی بوده که بهره‌مندی لازم از آن برای توسعه به‌عمل نیامده است.
دولت تدبیر و امید با شعار قفل‌گشایی از مشکلات جامعه و با ادعای تخصص‌گرایی و دوری از شعار‌زدگی سیاسی و همچنین با وعده استفاده از توانمندی‌های همه جناح‌های سیاسی معتقد به گفتمان‌های مورد نظر، سکان‌دار دولت یازدهم شد و گره‌گشایی از مشکل چندین‌ساله هسته‌ای را به شیوه و سیاست خود اجرایی کرد و در انتخاب وزیران و مدیران ارشد نیز تا حدودی بر استفاده از نیروهای کار‌آمد تأکید داشت.
نحوه مدیریت و اقدامات انجامشده در استانداری مازندران در دو سال اخیر موجب انتقاد برخی حامیان سهمخواه دولت تدبیر و امید شده و اوج این مخالفت‌ها را در سفر اخیر رئیس جمهور به مازندران که با استقبال سرد مردم مواجه شده بود، شاهد بودیم، هرچند فیلم‌برداران صدا و سیما و عکاسان خبری با ثبت و ضبط کادرهایی بسته از جمعیت، قصد داشتند استقبال مردم را پرشور و پرحرارت نشان دهند، اما مخاطب اصلی که رئیس جمهور و هیئت دولت بودند، با چشمانی بینا استقبال سرد را لمس کردند.
با این حال نباید مقصر اصلی کم‌شوری مردم در استقبال از رئیس جمهور را استاندار و مجموعه تحت مدیریت وی دانست، زیرا مردم بصیر مازندران که بیشترین درصد آمار رأی به روحانی در انتخابات 92 داشتند، روی انتقاد اصلی‌شان به رئیس جمهور بود تا استاندار بهدلیل اینکه این دولت است که هیچ‌گاه مازندران را ملی و با گردش جمعیتی 30 میلیونی گردشگر نظاره نکرده و همواره نسبت به مازندران کم‌مهر بوده است.
این حضور سرد فقط دامن قوه مجریه را نمیگیرد، بلکه باید 12 نماینده مازندران نیز این نارضایتی مردم را مشاهده کنند؛ نمایندگانی که کلی‌نگری نکردند و با اختلافاتی ناپسند هر کدام دم از منطقه آزاد شدن حوزه انتخابیه خود زدند.
نبود اقبال لازم افراطیون اصلاح‌طلب از ابتدا با ربیع فلاح همراه بوده است که مصاحبه‌های مختلف آنان در همین زمینه در آرشیو رسانه‌ها وجود دارد و از طرفی دیگر اصول‌گرایان که چراغ‌خاموش در حال رصد کردن فعالیت‌های استاندار مازندران هستند، موضع‌گیری خاصی در این زمینه ندارند و شاید روال مدیریت مازندران را مناسب برای انتخابات مجلس و انتخابات آینده ریاست‌جمهوری در سبد سیاسی خود می‌بینند.
هرچند دولت تدبیر و امید از دل مرکز مطالعات استراتژِیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بیرون آمد و خود را به وام‌داری چپ و راست محدود نکرد، ولی برخی از اصلاح‌طلبان، دولت یازدهم را ملک مطلق خود می‌دانند و در این زمینه فعالیت‌های گسترده‌ای را برنامه‌ریزی کرده‌اند.
با وجود اینکه رئیس جمهور در سفر به مازندران، نسبت به عملکرد استاندار اعلام رضایت کرده و همچنین قائم‌مقام وزیر کشور در امور مجلس از تغییرات اخیر استاندار مازندران در حوزه مدیریتی، اعلام حمایت کرده است اما باز هم شایعاتی از رایزنی گسترده عده‌ای برای حضور فردی دیگر بر مسند استانداری مازندران شنیده می‌شود.
با این حال به نظر می‌رسد خط سوم برای مدیریت استان مازندران همیت و تلاش همه مدیران و نیز نمایندگان مجلس برای چانه‌زنی در تخصیصات با وزرا برای ساختن مازندرانی بهتر باشد؛ و این را اصل بدانیم که اگر بخواهند استاندار را تغییر می‌دهند و اگر نخواهند نمیدهند، نیازی به این همه درگیری و بداخلاقیها نیست؛ لازم است با وحدت بیش از پیش چرخ توسعه مازندران حرکت داده شود، مدیران خدا را درنظر بگیرند و به دور از هر حاشیه و رفتاری از هر سوی فقط به فکر رضای خدا و مردم باشند.
انتهای پیام/
منبع: فارس