میرمعظم ابراهیمی
ایام انتخابات بیش از همه تقابل اندیشه ها و افکاری هست که خود را در معرض انتخاب مردم قرار می دهند. نقاط ضعف و قوت اندیشه ها و افکار تنها در مقایسه با سایر رقبا هست که نقاط قوت و ضعف خود را بروز می دهد. اما گفتمان برتر برای حرکت استان اردبیل به سمت توسعه کدام است؟ این گفتمان برتر چگونه راه خود را در میان گفتمان رقیب خواهد گشود و برتری های ذاتی خود را به رخ خواهد کشید؟
در شرایط و فضای حساس انتخابات پیش رو، در سطح استان اردبیل شاهد ظهور دو قطبی گفتمان سیاستمداران و سیاست دانان هستیم. تفاوت سیاستمدار با سیاستدان در این است که اولی انسانی متعد، تلاشگر و اهل عمل هست، دومی فقط می داند، صحبت می کند، تفسیر می کند، اما در عرصه عمل ممکن است حضور کارآمدی نداشته باشد.
سیاستدان با روخوانی از کتابها و روزنامه و مجلات و بازی با کلمات سیاسی راجع به امور بین الملل و داخلی، سعی در مسلط نشان دادن خود دارد و تلاش دارد تا با حمله به سیاستمدار او را فردی بی علم و دانش نشان دهد و اینطور استدلال کند که کسی که اهل عمل هست الزاما بدون علم هست.
با این استدلال سیاستدان در جواب این سوال که شما با این همه علم چرا تا کنون در صحنه عمل هیچ فعالیت قابل ذکری را در صحنه سیاست استان نداشته اید پاسخ خواهد داد که علم بحث دیگری است و عمل بحث دیگری. و باز استدلال خواهد کرد نمایندگی عرصه حرف زدن هست و نه عمل کردن.
حال ببینیم سیاستمدار کیست؟ و نحوه عمل او چگونه خواهد بود؟
سیاستمدار کسی که مسائل و مشکلات را احصا و حل می کنند، از بار مشکلات جامعه می کاهد و منافع عمومی را بر منافع فردی، حزبی و جناحی ارجحیت می دهد. به عنوان مثال سیاستمدار دانش محور و متکی بر اتاق های فکر و تیم مشورتی قدرتمند تلاش می کند تا با ایجاد اتحاد و همدلی بین نمایندگان مختلف، که هرکدام منافع خاص و ویژه خود را پیگیری می کنند، منافع کشور و منطقه را در عمل تحقق ببخشد.
برعکس این عمل را سیاستدانهایی انجام می دهند که برای به تصویب رساندن لایحه منطقه آزاد تجاری، با موضع گیری های ناشیانه به جای ایجاد اتحاد و همدلی، تخم نفاق را می افکنند و نمایندگان چندین استان را به سمت مخالف سوق می دهند.
اعتقاد به علم و دانش و عمل بر طبق اصول و معیارها از مهمترین مزیتهایی که یک سیاستمدار قدرتمند در خود دارد. تشکیل اتاق های فکر، استفاده از مشاوره های قدرتمند، توجه به پژوهش و مطالعات و ارتباط با مراکز دانشگاهی یک سیاستمدار را به ابزاری مجهز می کند که یک سیاستدان فاقد آن است.
یک سیاستمدار از افکار متفاوت و تخصصهای گوناگون بهره مند می شود و آنها را در صحنه عمل به اجرا درمی آورد اما یک سیاست دان که علمش محدود به دانستن اسامی احزاب و آشنایی با جریانات کلی سیاست جهانی است در بهترین حالت می تواند به عنوان مفسر اخبار سیاسی به کار گماشته شود و انتخاب چنین اشخاصی در جایگاه بزرگی به مانند نمایندگی مجلس یقینا مشکل آفرین خواهد بود.
قدرت تصمیم گیری و عمل در دنیای واقعی از مهمترین مزایای سیاستمدار بر سیاستدان است. به قول دکتر سریع القلم "تصمیم براساس واقعیت ضمن در نظر گرفتن افق ها و آرمان ها مهمترین مهارت یک سیاستمدار است."
سیاستمدار در دنیای واقعی تصمیم می گیرد و عمل می کند و این عملکرد در پیشگاه همگان قابل مشاهده و نقد خواهد بود. یک سیاستدان که در دنیای واقعی توان لازم را برای انجام تغییرات ندارد عموما دارای سوابقی کاری ضعیفی است و در افرادی که به صورت مستقیم با سیاستدان آشنایی دارند، رغبت کمتری را برای همراهی با وی برای کارهای بزرگ پیدا می کنند.
در عرصه اخلاق شخصی ، تفاوت اصلی سیاستمدار با سیاستدان در تعهد اخلاقی سیاستمدار است. یک سیاستمدار بیشتر راغب است تا از دغدغه ها و راه حل ها صحبت کند تا درباره دیگران، بیشتر مایل هست تا نسبت به دیگران گذشت داشته باشد تا کینه ورزی کند. در حالیکه یک سیاستدان برحسب عادت بیشتر از هرچیز راجع به دیگران صحبت می کند. میزان زمانی که یک سیاستدان اختصاص می دهد تا درباره دیگران صحبت کند بسیار بیشتر از میزان زمانی است که می تواند راجع به مسائل دنیای واقعی و راههای برون رفت بگذارد.
به صورت بسیار خلاصه پاسخ اصلی یک سیاستمدار در برابر سوالات یک سیاستدان مصراع معروف "به عمل کاربرآید به سخندانی نیست" می باشد. بهترین افکار و اطلاعات تنها زمانی ارزش پیدا می کنند که در عرصه عمل به توسعه و افزایش کیفیت زندگی مردم منجر شوند.
در انتخابات پیش رو مردم استان اردبیل باید بین شعارهای بی پشتوانه و ادبیات و گفتمان تخریبی سیاستدانهایی که خود را به ظاهر نماینده علم و دانشگاه می دانند، و سیاستمدارانی که بزرگترین ابزار تبلیغاتی شان فعالیتهایی است که با اتکا به دنیای علم و دانش در عرصه عمل به اجرا درآورده اند ، یکی را برگزینند.
استان اردبیل دارای فرصتها و تهدیدهای عمده ای است که نیازمند توجه جدی است. هرگونه اهمال و سهل انگاری به این مسائل می تواند عواقب وخیمی را در پی داشته باشد. گزینش بین دو گفتمان سیاستمدار منجر به عمل و سیاستدان منجر به شعار به فرداهایی متفاوت خواهد انجامید.
انتخاب سیاستمدار حاصل خود را به صورت پیشرفت و توسعه ای که در عمل اتفاق خواهد افتاد، نشان خواهد داد و انتخاب سیاستدان به حرفهایی به ظاهر زیبا، حنجره های با فریادهایی بلند و بدون خروجی خاص در عمل منجر خواهد شد.
سلام دوست من جناب ابرا هيمي - مطلب عالي بود استفاده كرديم - ولي بهتر نبود بصورت عملي مثالي از كانديدا هاي فعلي اشاره ميكرديد تا بحث فقط تئوري نباشد ؟ چرا كه مصداقها هميشه قابل بحث و دفاع هستند و روشنگر - با عرض پوزش