به گزارش تابناک مازندران، در این نشست که با حضور چهره‌های شاخص فرهنگ و هنر مازندران برگزار، درباره مسائل مختلف حوزه فرهنگ و هنر بحث و تبادل و نظر شد.
رونمایی از کتاب «خاندان گیل ژاماسبی اسپهبد خورشید» نوشته حمزه کاظمی، اجرای پژوهشی موسیقی فولکلور مازندرانی توسط سیدجلال و سید حمزه محمدی، اجرای شعرخوانی توسط فهیمه محمودی و اردشیر تیموری و درنهایت، بریدن کیک «گفتمان فرهنگ ۱» توسط شرکت‌کنندگان از بخش‌های این نشست بود.
طراح و برگزارکننده گفتمان فرهنگ عصر سه‌شنبه در حاشیه این نشست در مورد فرهنگ و وضعیت آن اظهار داشت: فرهنگ به‌عنوان بنیادی‌ترین نیاز حال حاضر جامعه و حلقهٔ مفقودهٔ توسعه در استان مازندران، سال‌هاست که در زندگی مردم فراموش‌شده است و از مسئولین گرفته تا مردم، همه به یک اندازه در این وضعیت مقصر هستند.
مهدی رمضانی، توسعه فرهنگی را پیش‌نیاز توسعه اقتصادی و توسعه سیاسی در هر جامعه‌ای معرفی کرده و اذعان داشت: رهبر معظم انقلاب، صریح‌ترین بیان را درباره اولویت و تقدم فرهنگ بر سایر امور کشور داشته‌اند و ضروری است توجهی ویژه نسبت به این بیان راهگشا داشته باشیم.
وی ادامه داد: مقام معظم رهبری که از سال‌ها قبل به‌طور مستمر، بحث تهاجم فرهنگی و جنگ نرم را مطرح کرده‌اند، در جدیدترین بیاناتشان به‌قدری صریح و شفاف به اهمیت موضوع فرهنگ اشاره داشته‌اند که جای هیچ‌گونه بحثی باقی نمانده است.
این مدرس دانشگاه افزود: وقتی عالی‌ترین مقام نظام، فرهنگ را نه‌فقط در سخن بلکه در عمل، پراهمیت دانسته و با تمام مشغله‌ای که دارند، مستمراً خبر هم‌نشینی ایشان با نویسندگان و شاعران و اهالی فرهنگ یا تقریظ بر کتب مختلف را می‌شنویم، مدیران چقدر برای مسائل فرهنگی وقت می‌گذارند.
رمضانی به جایگاه فرهنگ و محصولات فرهنگی در زندگی مردم نیز اشاره‌کرده و یادآور شد: کم‌توجهی مدیران به مقوله فرهنگ در طول سالیانی طولانی، نتیجه‌اش کمرنگ شدن جنبه‌های فرهنگی در امور سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، ورزشی و... بوده است که در زندگی مردم تأثیری مستقیم داشته و به‌نوعی، از اهمیت جنبه‌های فرهنگی در امور روزمره خانواده‌ها نیز کاسته است.
این فعال رسانه‌ای استان بر لزوم یافتن راه‌هایی جدید برای پر کردن خلأهای موجود تأکید کرده و اذعان داشت: مظلوم‌ترین بخش در سیاست‌گذاری‌های کشور، بخش فرهنگ است که علاوه بر کم‌بضاعتی مالی، در تمام سال‌های گذشته گرفتار چندپارگی مدیریتی نیز بوده است.
مهدی رمضانی توضیح داد: این چندپارگی مدیریتی را ناشی از تغییر دولت‌ها و به‌تبع آن تغییر وزیران، معاونان، مدیران کل و رؤسای دستگاه فرهنگی کشور و به‌موازات آن، بروز این تغییرات در دستگاه‌های موازی می‌دانم که هیچ‌گاه اجازهٔ ایجاد یک جریان فرهنگی در کشور را نداده است، چراکه با هر تغییر، متأسفانه چارچوب‌ها نیز تغییریافته و هر یک از مسئولان جدید با کنار گذاشتن پی‌ریزی‌های مسئولان قبلی، ساختمانی جدید را با تکیه‌بر اعتقادات خود بنا می‌گذارند.
وی به برنامه‌ها و اقدامات بعضاً رهاشده و نیمه‌تمام فرهنگی اشاره‌کرده و اظهار داشت: در شرایطی که تغییر دولت‌ها، سر برآوردن ستون‌های جدید در کنار ستون‌های قبلی را در حوزه فرهنگ تبدیل به امری عادی کرده است و عمر مدیریت‌ها نیز معمولاً کفاف ساختن سقف بر روی این ستون‌ها را نمی‌دهد، عرصه فرهنگ مملو از ستون‌های بی‌سقفی شده است که هرکدام، به یادگار دوره‌ای خاص تبدیل‌شده‌اند.
این هنرمند هنرهای نمایشی، چاره‌اندیشی توسط اهالی فرهنگ، ادب، هنر و رسانه برای جبران چندپارگی مدیریتی در حوزه فرهنگ را ضروری دانسته و افزود: چرخ‌های ثابت فرهنگ یعنی صاحب‌نظران و فعالان فرهنگ، ادب، هنر و رسانه در تمام این دوره‌ها با سرعت‌گیر یا بدون سرعت‌گیر، چرخیده‌اند و به‌پیش رفته‌اند، اما لازم است جدی‌تر از این واردشده و در تعیین مسیر نیز مشارکت داشته باشند.
رمضانی بر زمان‌بر بودن مقولهٔ فرهنگ تأکید کرده و یادآور شد: امروز اگر در حوزه فرهنگ مشکل‌داریم، این مشکل یک‌روزه به وجود نیامده است که یک‌روزه هم از بین برود زیرا فرهنگ، رویداد نیست بلکه یک جریان دائمی است و چه کسی بهتر از اهالی فرهنگ می‌تواند این جریان دائمی را در فضای چندپارگی مدیریتی، هدایت کند، از این بابت لازم است صاحب‌نظران و فعالان حوزه فرهنگ، همواره در مرکز این جریان قرار داشته و برای ساخت سقفی بر روی ستون‌های بی‌شمار نیمه‌کاره، تلاش کنند.
طراح نشست‌های ماهانه «گفتمان فرهنگ»، ایدهٔ طرح‌ریزی این نشست‌ها را ناشی از مسائل برشمرده اعلام کرد و اظهار داشت: تلاشمان این است که با کنار هم قرار دادن جمعی از شاخص‌ترین چهره‌های فرهنگ، ادب، هنر و رسانه در هر نشست، نگاهی همه‌جانبه به حوزه فرهنگ داشته و برای شروع، مرکز استان مازندران را زیرپوشش گرفته‌ایم تا در صورت موفقیت، این ایده در کل استان پیاده شود.
رمضانی، هدف از برگزاری نشست‌های ماهانهٔ «گفتمان فرهنگ» را، شکل‌گیری «گفت‌وگو» هایی برای رسیدن به «گفتمان» عنوان کرده و افزود: «گفتمان فرهنگ»، پیش‌نیاز و لازمهٔ شکل‌گیری تمامی گفتمان‌های دیگر بوده و به جرأت می‌توان گفت اگر ما در حوزهٔ فرهنگ، گفتمان نداریم یعنی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و...نیز از گفتمان محروم هستیم و همهٔ ما می‌دانیم که بدون گفتمان، توسعه‌ای نیز در کار نخواهد بود.