به گزارش تابناک : بازی چهارشنبه هم با همین نتیجه تمام شد البته این بار چلسی برنده شد برابر تیمی بسیار بهتر از پالاس یعنی منچسترسیتی و درست مثل بازی قبل تیمی به پیروزی رسید که اصلا شایستگی نداشت.
چلسی از تغییر جهت توپ و اشتباه دروازه‌بان به گل اول رسید و بعد از آنکه ویلی کابایرو پنالتی ادن آزار را دفع کرد، با خوش‌شانسی توپ مقابل پای بال بلژیکی افتاد و گل دوم زده شد. گل سیتی هم با خوش‌شانسی به ثمر رسید و اگر فرصت دیرهنگام جان استونز را هم در نظر بگیریم، بازی می‌توانست نتیجه دیگری داشته باشد.
این را در کنار بازی تاتنهام که تا دقیقه 88 از سوانزی عقب بود اما در سه دقیقه سه گل زد و 3 بر یک به پیروزی رسید، قرار دهید. اگر این دو بازی نتیجه متفاوتی داشت، فاصله صدر جدول پنج یا ده امتیاز می‌شد که اختلاف قابل توجهی است.
آنتونیو کونته بعد از بازی گفت:" طبیعی است که در مقاطعی از بازی به زحمت افتادیم اما به نظرم این جان کندن ما نتیجه خوبی داشت."
او از این کلمه زیاد استفاده می‌کند و در کشورش ایتالیا، اینکه بدانی چطور جان بکنی، کاملا اصطلاح مقبولی است. یعنی اینکه بپذیری در مقاطعی از بازی همه چیز علیه تو است، نمی‌توانی خواسته ات را بر حریف تحمیل کنی و بهترین کار این است که سعی در آرام کردن توفان داشته باشی. گاهی برابر تیمی که خیلی بهتر است و گاهی به این دلیل که شما واقعا بد بازی می‌کنید.
مهم این است که چطور واکنش نشان بدهید. برابر سیتی، کونته با فرستادن نمانیا ماتیچ به جای کورت زوما، ملحق شدن سزار آسپیلیکوئتا به خط دفاع و آمدن پدرو به کناره‌ها این کار را کرد. این کار تعادل را به تیم برگرداند و تیم همانی شد که می‌خواست.
یادتان باشد جان کندن و زحمت کشیدن لزوما به معنی عقب نشستن، دفاع کردن و هضم فشار نیست. بعضی تیم‌ها برای این ساخته شده‌اند و حتی اگر حریف در زمین خودش پارک کند، کار خودشان را می‌کنند چون می‌دانند دیر یا زود فرصتی پیش می‌آید و شاید یک ضربه شروع مجدد گیرشان بیاید، ما تیم‌های زیادی دیده‌ایم از جمله چلسی کونته در بعضی بازی ها.
البته این چیزی نیست که کونته از آن حرف می‌زد، منظور او لحظاتی بود که تیم کنترل بازی را به حریف واگذار می‌کند اما اگر زمان شما فرا نرسید، چه؟ آیا اطمینان دارید که از مخمصه خلاص می‌شوید؟ یا اینکه شیوه بازی تان را عوض می‌کنید و خطر بیشتری به جان می‌خرید؟
موضوع، فقط اعتماد به نفس نیست، بلکه باید به هم‌تیمی‌ها و مربی اطمینان داشته باشید و بدانید چه زمانی باید از دستور بازی عدول کنید. این چیزی است که مربی به بازیکن می‌دهد اما نمی‌تواند از هوا ایجاد کند. مربی بازیکنانی می‌خواهد که مسئولیت پذیر باشند، مخفی نشوند و ظرفیت داشته باشند.
چلسی کونته این ویژگی‌ها را داشته، از وقتی در سیه‌نا مربیگری می‌کرد تیم‌هایش اینطور بوده اند، حرکات عجیب و غریبش کنار زمین فقط یک رفتار نیست بلکه مانیفست فیزیکی است که در جریان مسابقه با آن زندگی می‌کند.
او هرگز این حقیقت را انکار نکرده که رشدش به عنوان مربی در نتیجه نبوغ تاکتیکی یا استعداد ذاتی رهبری نیست بلکه محصول مشترکی است از جستجوی دیوانه وار برای رسیدن به پاسخ، از پیش‌بینی دایمی و از این باور که اگر روی چیزی به اندازه کافی وقت بگذاری در نهایت به جوابی که می‌خواهی می‌رسی. او به شوخی می‌گوید شب‌های قبل از بازی خیلی کم می‌خوابد:"خوب است چون وقت بیشتری برای فکرکردن پیدا می‌کنم."
چهار قهرمانی چلسی در لیگ برتر با فاصله 8، یک، 8 و 12 امتیاز به دست آمده. اگر این یکی را ببرند دستاورد بسیار بزرگتری است از اینکه «بدانی چطور جان بکنی». خیلی پیش نیامده که مجبور شوند چنین کاری بکنند اما این ویژگی برایشان حیاتی بوده است.
منبع : ورزش 3