به گزارش تابناک اصفهان، مقام معظم رهبری در بیانات هنگام تحویل سال 1394 در تداوم بیانات حکیمانه قبلی در راستای پیشرفت علم و فناوری کشور، این سال را سال پیشرفت‌ها و جهش‌های علمی به معنای واقعی خواندند، همچنین حضرت آقا در توالی ان در حرم مطهر رضوی به تبیین این رهنمودها و اهداف در جهش علمی پرداختند و بر گسترش علم و فناوری و مجاهدت در آن در راستای اقتدار و عظمت میهن اسلامی تأکید فرمودند، معظم له یکی از فرصت‌های پیش‌آمده در زمان تحریم را جهش علمی و فناوری و پیشرفت‌های علمی خواندند و متذکر شدند: این پیشرفت‌ها باید در جهت رفاه عمومی و تحول اقتصادی در جهت آرامش و امنیت عمومی و رضایت مردم مورداستفاده قرار گیرد و دشمنان را ناامید کند.
حضرت آقا بابیان اینکه دهه پیشرفت و عدالت از نیمه گذشته بر لزوم تلاش همه‌جانبه بخش‌های علمی و فنی کشور تأکید کردند ف وی همچنین بر لزوم شناخت استعدادها و ظرفیت‌های علمی و پروبال دادن بدان‌ها در همه بخش‌های جامعه تأکید فرموده و خاطرنشان ساختند: تولید علم و تفکر در داخل کشور و توجه به شرکت‌ها و بنگاه‌های کوچک دانش‌بنیان پیشرفت علمی کشور و تقویت اقتصاد را به دنبال خواهد داشت و پارک‌های علم و فناوری نیز می‌توانند کمکی شایان برای اقتصاد مملکت در زمان تحریم باشند.
این رهنمودهای حکیمانه البته اولین و آخرین فرمایشات حضرت آقا در باب لزوم پیشرفت علمی کشور نبودند و پیش از آن‌هم از عید 1386 به این‌طرف به‌صورت مکرر معظم له به این مسائل پرداختند و البته برخی پیشرفت‌های هسته‌ای، سلول‌های بنیادین، نفتی و دفاعی را تشویق کردند و بارها نیز دولت را مجدانه به اجرای دقیق و عادلانه اصل 44 قانون اساسی و خصوصی‌سازی شرکت‌ها و بخش‌های اقتصادی و اجتماعی فراخواندند.
مقام معظم رهبری همچنین با بر حذر داشتن بخش‌های دولتی و کارگزاران از اعمال جلوگیرانه برخی در مقابل حضور بخش خصوصی گفتند: حضور این بخش می‌تواند باعث هم‌افزایی با بخش دولتی برای تحقق اقتصاد مقاومتی و ایجاد اشتغال و کارآفرینی و برون‌رفت از تحریم بشود.
نقش مدیریت قانونمند و ورود بخش خصوصی در جهش علمی
اکنون با مرور فرمایشات آقا باید اهالی علم و فناوری به فکر فروروند که چه نقشی در پیشرفت این مواضع داشتند و آیا پیشرفت علمی در انزوا و بدون همکاری و هماهنگی همه بخش‌ها امکان‌پذیر است و آیا می‌شود بخش خصوصی را از این فرایند کنار گذاشت؟
بسیاری از متفکران ایرانی و کارشناسان خارجی بر این باورند که بخش خصوصی موتور محرک جهش علمی هر کشور و مهمترین بخش در به ثمر رسیدن زنجیره تبدیل ایده به محصول و تجاری شدن و ایجاد ثروت از تولیدات علمی است چراکه بخش خصوصی علاوه بر در نظر داشتن منافع ملی و عرق میهنی برای پیشرفت، سود خویش را نیز در نظر داشته و برجهد و تلاش خود برای موفقیت خواهد افزود.
با نگاهی به همه مراکز علمی و اقتصادی دنیا که در تنها از طریق دانش به تولید ثروت، کارآفرینی و تبدیل ایده به محصول می‌پردازند، متوجه خواهیم شد که بخش اعظم تولید علم در دنیا بر دوش بخش خصوصی و شرکت‌های دانش‌بنیان و پژوهشگاه‌ها و لابراتوارها و اتاق‌های علمی کوچک و بزرگ بخش خصوصی است که گاه شخصی و گاه به‌صورت هیئت‌مدیره‌ای اداره می‌شوند.
در این میان پژوهشگاه‌های علوم مهندسی و طبیعی به‌صورت بیشتر و پژوهشگاه‌های علوم انسانی به‌صورت کمتر تأسیس‌شده‌اند و نقش بسزایی در دنیا در تولید علم و جهش علمی دارند و در کشور ایران نیز در علوم انسانی به سبب بازدهی مالی و اقتصادی پائین، کمتر افرادی در بخش خصوصی بدان پرداختند و در این راستا باید حمایت ویژه‌ای از عاشقانی صورت گیرد که علیرغم این مشکلات علوم انسانی را هم در کنار علوم مهندسی و طبیعی در بخش خصوصی وارد فعالیت‌های پژوهشی کردند.
کوبیدن بخش خصوصی علم و فناوری کشور با چوب حسادت‌ها
متأسفانه علیرغم صحبت‌های مقام معظم رهبری شاهدیم که نه‌تنها توجه خاصی به تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان و پژوهشگاه‌های بخش خصوصی در کشور نمی‌شود و سیستم بانکی و حمایت‌های دولتی در حداقل قرار دارد بلکه صاحبان ثروت و قدرت و برخی بخش‌های دولتی و افرادی که توسعه این بخش‌ها را برابر با نمود پیدا کردن کم‌کاری و کاهلی خود می‌دانند با موضع‌گیری‌ها و سو استفاده از قدرت دولتی یا قدرت‌های نامشروعی که از راه‌های سیاست‌بازی به دست آوردند مدام چوب لای چرخ پیشرفت این شرکت‌ها و مراکز خصوصی تولید علم گذاشته و از هر فرصتی برای محدود و منزوی کردن آن‌ها استفاده می‌کنند.
سؤال اساسی این است که اگر شخصی یا گروهی در بخش خصوصی در این وانفسای اقتصادی و تحریم، با فشار و مرارت زیاد و نابسامانی نظام بانکی می‌آیند و چند میلیارد در بخش خصوصی سرمایه‌گذاری می‌کند تا به احداث یک مرکز علمی بپردازد، پژوهش کند و گره از مشکلات علم و تولید باز کند و تا حد زیادی هم موفق می‌شود، آیا سزاوار است که جلویش سنگ‌اندازی شود و اصحاب پول و قدرت یا برخی مدیرانی که حتی خود قانونی بر سرکار نیستند و عملکرد مطلوبی ندارند، هرروز باعث بروز مشکلاتی برای بخش خصوصی بی‌دفاع شوند چراکه پیشرفتشان را باعث برملا شدن کم‌کاری و بی‌همتی خود می‌دانند.
امروزه متأسفانه شاهدیم که بخش خصوصی که می‌توانست سرمایه‌اش را در اقتصاد و تجارت و دلالی یا خواباندن در بانک‌های داخلی به سود سرشار و بی‌زحمت برساند، وقتی آمده در جریان علمی کشور سرمایه‌گذاری کرده تا در قالب بخش خصوصی پژوهش کند و در این راه صدها دانشجوی پژوهشگر تربیت‌کرده، ده‌ها اختراع به ثبت رسانده و چندین جایزه علمی برده و ده‌ها نفر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم و کارآفرینی خلاقانه را سبب شده، می‌بینیم که با بی‌مهری و دشمنی روبرو می‌شود و هرروز عده‌ای تحریک‌شده از سوی همان عوامل با دسیسه و نیرنگ سد راهش می‌شوند تا او را به ورطه انزوا بکشانند، سؤال اینجاست که چرا در این میان کسی صدای این بخش خصوصی را نمی‌شنود و کسانی هم که داعیه‌دار و مسئول رشد علمی کشور هستند از این بخش که به‌حق بیشتر از بخش دولتی هم دستاورد داشته و سخنان رهبری انقلاب را چراغ راه قرار داده حمایت نمی‌کنند؟ مگر انتظار این بخش جز رعایت قانون و حقوق بخش خصوصی و اجازه فعالیت صالح و سالم چیست؟
بخش خصوصی علم و فناوری محرک توسعه و کارآفرینی و جهش اقتصاد مقاومتی
متأسفانه در شرایطی که اخیراً در سخنانی در ماه مبارک رمضان شاهد نگرانی رهبر معظم انقلاب از کاهش سرعت پیشرفت علمی کشور بودیم، مگر نباید چاره‌جویی کنیم و مگر نه اینکه حمایت از بخش خصوصی مشتاق علم و کارآفرینی می‌تواند کمترین خدمت ما در این مسیر باشد؟
در اجرای اقتصاد مقاومتی که شاید در بخش علمی به‌عنوان مهمترین کلید فتح قله‌های موفقیت اقتصادی، آیا حضور بخش خصوصی نمی‌تواند سبب اقتدار و تولید سرمایه ملی و پیمودن سریع‌تر پل بین صنعت و دانشگاه و گردونه تبدیل علم به قدرت و ثروت اقتصادی شود؟
آیا رسیدن به جهش علمی بدون حضور بخش خصوصی و جذب سرمایه‌ها و داشته‌های اقتصادی و علمی بخش خصوصی امکان‌پذیر است و آیا کشورهای دارای جهش علمی فوق‌العاده متکی به شرکت‌های خصوصی‌شان نیستند، جالب است بدانیم که در این کشورها تنها بین 3 تا 10 درصد ظرفیت‌های تولید علم در دست بخش دولتی است و باقی آن‌ها به بخش خصوصی سپرده‌شده است.
بلاتکلیفی و بی‌قانونی در مدیریت دانشگاه‌ها توسط سرپرستان عاملی برای رکود جهش علمی
آیا بی‌قانونی و بلاتکلیفی‌ها در مجامع علمی و دانشگاهی کشور دلیل رکود علمی اخیر نیست، متأسفانه در دو سال اخیری که سرعت رشد علمی کشور کاسته شده شاهد بی‌قانونی و بلاتکلیفی در بسیاری از دانشگاه‌های کشور هستیم به‌طوری‌که هنوز دانشگاه‌های بزرگی همچون دانشگاه اصفهان که مهد علم و سیاست و جریان‌های انقلابی است علیرغم نگرانی بسیاری از دلسوزان فرهنگی بلاتکلیف است و نزدیک 2 سال است به‌صورت غیرقانونی توسط سرپرست اداره می‌شود.
در میان این بلاتکلیفی‌ها برخی افرادی که موقعیت خود را مستحکم نمی‌بینند با سلاح مکر و دشمنی به‌جای حمایت از جریان علمی کشور به دنبال برخی دشمنی‌های شخصی برای تحکیم موقعیت خود در دانشگاه افتادند و بگومگوهای شخصی را بر حل مشکلات عمرانی، اداری و علمی دانشگاه برتری دادند.
آیا بدون وجود مدیر و رئیس قطعی در چنین دانشگاه‌های بزرگی که اصفهان تنها نمونه‌ای از آن‌هاست و نزدیک به 20 مورد دیگر نیز در پایتخت و سایر شهرهای بزرگ و کوچک به چشم می‌خورد، می‌تواند به رشد علمی رسید و جهش علمی را تسریع کرد، آیا نگرانی اهالی علم و دانشگاه از بروز این بلاتکلیفی‌ها و بی‌قانونی‌ها دلیل اصلی کاهش رشد علمی و افت سرعت جهش علمی کشور نیست؟
دلسوزان فرهنگی کشور، استانداران و نمایندگان ملت ساکت نباشند
اکنون صلاح است دلسوزان فرهنگی کشور کنار نکشند و نمایندگان محترم مجلس و استانداران محترم و در رأس آن‌ها شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت علوم با لبیک به فرمایشات حضرت آقا هر چه سریع‌تر اوضاع نابسامان مدیریت بلاتکلیف برخی دانشگاه‌های کشور را سامان بخشند تا مدیران خلاق با برنامه‌های جدید و عملیاتی توسعه و سرعت جهش علمی را سبب شوند و در کنار آن نیز حمایت از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در توسعه علمی و طرح‌هایی که به جهش علمی می‌رسند نیز سبب بروز حرکت شتابان و جبران دو سال گذشته درروند جهش علمی کشور خواهد شد.
متاسفانه علیرغم این تاکیدات بخش خصوصی مانند پژوهشگاه شاخص پژوه را در چند وقت اخیر مورد هجمه های مختلف آن هم با دیدگاه های سیاسی و شخصی نمودند که شایسته است براساس این موارد در برخوردها تجدیدنظر شود و از بخش خصوصی حمایت لازم شودl من از جمله افرادی بودم که می خواستم با تاسیس یک مرکز پژوهشی خصوصی به فعالیت های پژوهشی و آموزشی بپردازم ولی وقتی برخورد با مجموعه های خصوصی مانند پژوهشگاه خصوصی شاخص پژوه را دیدم منصرف شدم زیرا با تغییر یک مدیریت دانشگاه تمام تعهدات و قرارها زیر سوال رفت بخش خصوصی نیازمند حمایت های بیش از این است خصوصا در پژوهش به عنوان یک فعالیت دیربازده و مجموعه هایی که در این حیطه وارد می شوند را در شهر و استان اصفهان حمایت کنیم ولی متاسفانه سیاسی بازی همانطور که رهبر معظم نیز فرمودند برخی مواقع در دانشگاه ها حاکم می شود و اکنون نیز در دانشگاه اصفهان این موضوع به وفور احساس می شود دانشگاه اصفهان الان نزدیک به 19 ماه با سرپرست غیرقانونی اداره میشه تاکی ما دانشجوهای دانشگاه اصفهان باید بلاتکلیف باشیم؟ اگه ما رئیس جناحی و سیاسی نخواهیم باید چکار کنیم؟ ظرف این چند وقت عملا رکود در دانشگاه اصفهان بیداد میکنه خدا پدر شاخص پژوه را بیامرزه حداقل چندتا کارگاه و همایش برگزار می کرد اما حالا همین آقایون دانشگاه اصفهان دیدند که انگار خیلی عقبند شروع کردند به حاشیه سازی برای این پژوهشگاه اینه سرنوشت بخش خصوصی شما که این گزارش را نوشتی برو یه سری به مجموعه های بخش خصوصی پژوهشی بزن ببین اگه راه برگشت داشتند برمی گشتند غرض ورزی و تفاوت سلیقه و سیاسی بازی داره نابودشون میکنه... بنام خدا متاسفانه وضعیت سیاسی بازی در وزارت علوم و دانشگاه ها به قدری زیاد شده که آقا در دیدار چند روز پیش با اساتید به این موضوع اشاره و مورد نکوهش قرار دادند و متاسفانه برخ مسائل که اصلا لزوم ندارد را رسانه ای می شود و با آبروی افراد بازی می شود در همین شهر اصفهان متاسفانه با پژوهشگاه شاخص پژوه دقیقا همین رفتار شد و بدون جمع بندی و حتی شنیدن حرف های شاخص پژوه خبری را برای این پژوهشگاه رسانه ای کردند و و علاوه بر متشنج کردن فضای علمی کشور با آبروی دانشجویان و اعضای هیئت علمی بازی شد و بخش خصوصی که به تاکبد مقام معظم رهبری در اسنادبالادستی وارد عرصه پژوهش شده بود به نابودی کشاندند فقط و فقط به دلیل سیاسی بازی و تفاوت سلیقه مدیران قبلی با مدیران فعلی
سلام من شنیدم مشکلات شاخص پزوه که ایجاد کرده بودند حل شد حالا این سوال پیش می آید چرا باید این جو را درست کنند که یک بخش خصوصی که داره فعالیت میکنه را دچار اینچنین چالش هایی بکنند و بی اعتمادی را به سرمایه گذاری پژوهشی افرایش بدند؟
من به عنوان یک عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان دیگه از این بلاتکلیفی خسته شدم مگه واقعا قحط الرجاله بین اساتید و هیئت علمی های اصفهان که نمی تونند یه رئیس دانشگاه برای بزرگترین دانشگاه مرکز ایران معرفی کنند و این آقا را نزدیک دو سال غیرقانونی گذاشتند سرکاره که اگه بخواد کل فعالیتشو تو یه خط خلاصه کنه باید بنویسه تلاش در جهت نابود کردن نمادهای دوره قبل انتظار از تابناک اینه که بدون ترس و نه در قالب کلیات مسائل را بیان کنه مشخصا این گزارش از بلاتکلیفی دانشگاه اصفهان داره میگه و اتفاقاتی که در این چند وقت در اثر سیاسی بازی و تفاوت سلیقه به سر پژوهشگاه خصوصی شاخص پژوه آوردند به نظر من بهتره این مسائل شفاف گفته بشه تا مخاطب درک بهتری از مطالب به دست بیاره تا وقتی که تضمین های لازم به بخش خصوصی داده نشه که با تغییر یک مدیر و تغییر سلیقه و جناح کل سرمایه گذاریش با باد نمیره نباید انتظار داشت که بخش خصوصی حاضر به این کار بشه ما داریم الان نمونه بارزشو تو همین اصفهان و دانشگاه اصفهان داریم می بینیم متاسفانه باب شده وقتی یه سرمایه گذارو میخواند باهاش تمام کنند میگند خوب شما چند تومان ساختمان ساختی بیا تا بهت برگردونیم در صورتی که خصوصا در سرمایه گذاری پژوهشی به این صورت محاسبه خسارت یا برگرداندن سرمایه نیست سرمایه گذار برای ثانیه به ثانیه وقتی که تا انتهای برنامش و قراردادشه برنامه ریزی کرده و این خسارت معنوی را اگه بخواد تبدیل به ریال کنه چند ده برابر سرمایه فیزیکی میشه پس تا وقتی که یه این مسئله مهم مدیران توجه نکنند و امنیت سرمایه گذاری رو ایجاد نکنند مطمئنا فرار سرمایه را خواهیم داشت زیرا مدیر با یه حساب چرتکه ای ساختمانو تخمین میزنه و میخواد سرمایه گذارو بندازه بیرون که البته باید جلوی این تفکرات ایستاد تا امنیت سرمایه گذاری ایجاد بشه وااااای از سیاسی بازی در دانشگاه ها و وزارت علوم که دیگر رهبر انقلاب هم از آن به صراحت گله کردند که متاسفانه دارد یکی یکی قربانی می گیرد بورسیه ها ، شاخص پژوه و ... متاسفانه اصفهان از جمله دانشگاه های بلاتکلیف است که به یک باشگاه سیاسی تبدیل شده است