فقط یک معلم روستایی سختی آموزش در این روزها را می داند!

تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، با اعلام رسمی ورود و شیوع ویروس کرونا به کشور در اوایل اسفند 98 همه فعالیت های کشور و حتی جهان به هم ریخت اقتصاد ، معاشرت ، آموزش و ... هر چیزی که مستلزم ورود به عرصه اجتماعی بود به یکباره از حرکت ایستاد.

در این بین توقف فعالیت های آموزشی مدارس به صورت طبیعی یکی ازبدترین اتفاقات برای دانش آموزان ، معلمان و اولیاء بود. بوجود آمدن چنین شرایطی مطلقا در هیچ ذهنی متصور نمی شد. اما این شرایط به وجود آمد و وضعیت معمول آموزشی به یک شرایط ویژه تبدیل شد که در نهایت عنان کار آموزش به دست فضای مجازی مبتنی بر کارکرد اینترنت افتاد . بسیاری از کلاس های درس شهری در گروه های مجازی نرم افزارهای خارجی راه اندازی شد و تا حدودی از تعطیلی آموزش جلوگیری شد . در ادامه کار هم نرم افزار"شاد" وارد میدان شد و در حال فعالیت است که البته مشکلات خود را دارد . اما چه در نرم افزارهای قبلی و چه نرم افزارهای فعلی ، تعداد زیادی از معلمین و دانش آموزان همچنان مبهوت مانده اند که با این وضعیت چگونه کنار آیند؟!

جام جم طی گزارشی نوشت : فقط یک معلم روستایی می‌داند که کرونا و درس ‌خواندن آنلاین چه مشکلاتی را برای بچه‌های روستا به وجود آورده به‌خصوص، روستاهای محروم که حتی در شرایط عادی هم شرایط آنها ویژه‌ است و کودکان این مناطق برای تحصیل مشکلات زیادی دارند. چند روز قبل اسماعیل آذری‌نژاد که سال‌هاست به روستاهای دور و نزدیک کهگیلویه و بویراحمد می‌رود و برای بچه‌ها کتاب داستان می‌خواند در توییترش از معلمی اهل روستای دره خواجه‌شهر از توابع شهرستان قلعه ویسی نوشت در روزهایی که مدارس به دلیل کرونا تعطیل است، خانه به خانه می‌رود و به دانش‌آموزانش درس می‌دهد. آقای عادل آماده، معلمی است که چند دانش‌آموز پایه اول و پایه چهارم دارد. او می‌داند که بچه‌های روستای دره خواجه‌شهر، هرچند درسخوان و مستعدند اما آموزش آنلاین بنا به شرایط روستا، به کار آنها نمی‌آید.

معلم وظیفه‌شناس
آقای آماده می‌گوید: اینترنت در روستاها آنتن نمی‌دهد و بچه‌ها نمی‌توانند از کلاس‌های آنلاین استفاده کنند. من معلم هستم و بنا به وظیفه‌ای که دارم هر چند مدارس تعطیل است اما هفته‌ای دو سه روز با مجوزی که از مدیر مدرسه گرفته‌ام، به در خانه دانش‌آموزانم می‌روم و به آنها درس می‌دهم، بسته‌های آموزشی هم برایشان می‌برم. علاوه بر این توصیه‌های بهداشتی دوره کرونا را هم برایشان توضیح می‌دهم و خودم هم فاصله ایمن با دانش‌آموزان را رعایت کرده و وارد خانه آنها نمی‌شوم. چهار دانش‌آموز پایه اول دارم و هفت دانش‌آموز پایه چهارم و برای هر کدام از آنها ۲۰ دقیقه تا نیم ساعت وقت می‌گذارم.

من روی گوشی‌ام سامانه شاد را نصب کرده‌ و گروه تشکیل داده‌ام و بچه‌ها را عضو کرده‌ام، اما مساله این است که روستاها اینترنت ندارند و دانش‌آموزان یا والدینشان باید برای دریافت مطالبی که در گروه منتشر می‌کنم به قلعه ویسی یا دهدشت بروند تا بتوانند از اینترنت استفاده کنند. این را هم اضافه کنم که برخی از والدین دانش‌آموزان کم‌سواد یا بیسواد هستند و دانش‌آموزانی که خواهر یا برادر بزرگ‌تر و تحصیلکرده ندارند با مشکلات جدی روبه‌رویند.

من زمانی که به روستا می‌روم با والدین دانش‌آموزان صحبت می‌کنم و برنامه شبکه آموزش را به آنها می‌دهم و تاکید می‌کنم که از برنامه‌های آموزشی تلویزیون استفاده ‌کنند. وقتی به روستا می‌روم برای این که مطمئن شوم که بچه‌ها برنامه‌های شبکه آموزش را دیده‌اند، از آنها سؤالاتی را می‌پرسم و اگر بچه‌ها سؤال و ابهامی داشته باشند به آنها توضیح می‌دهم و درس‌ها را با آنها مرور می‌کنم.

هزینه‌هایی که از جیب پرداخت می‌شود
آقای آماده درباره بسته‌های کمک آموزشی که تهیه و توزیع می‌کند، می‌گوید: همه هزینه‌ها را خودم می‌دهم، من معلم روستاهای محروم هستم و وظیفه خودم می‌دانم به دانش‌آموزان کمک کنم. اداره آموزش و پرورش هم قول داده که بسته‌های آموزشی را آماده کند و در روستاهایی که دسترسی به اینترنت ندارند، توزیع کند، اما تا آن زمان من خودم برای دانش‌آموزانم این کار را انجام می‌دهم. نظر شخصی‌ام این است که در روستاها و مناطق محروم باید آموزش حضوری باشد و آموزش آنلاین در این مناطق سطح‌ آموزش را پایین می‌آورد. بیشتر معلمان این روستاها بومی هستند و تعداد دانش‌آموزان کم است و می‌توان به رعایت فاصله‌گذاری ایمن مدارس را دایر نگه‌داشت، اما با پیشنهادم موافقت نشد من هم پایبند سلسله مراتب و دستورات هستم.

از این معلم می‌پرسم، وضعیت فراگیری کرونا در روستاها و شهرهای استان شما چگونه است؟
می‌گوید: خوشبختانه در روستاها، کرونا کم است و بیشتر آنها در طرح غربالگری شرکت کرده‌اند. مسؤولان بهداشت و نهادهای مختلف مواد ضدعفونی‌کننده و صابون مایع به روستاییان رسانده‌اند و ما هم مدام به بچه‌ها و بزرگ‌ترها یادآوری می‌کنیم که بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت کنند. به هرحال روستاییان سبک زندگی خاص خود را دارند، کشاورز و دامدارند و ما امیدواریم که کرونا به آنها آسیب نزند.