به گزارش تابناک مازندران ازصداوسیمای مرکز مازندران، حسن حسنزاده آملی در سال ۱۳۰۷ شمسی در روستای ایرا از توابع بخش لاریجان آمل دیده به جهان گشود.
ایشان مشهور به علامه حسنزاده، فیلسوف و عارف شیعه ایرانی که آثار بسیاری در فلسفه، عرفان، ریاضی، نجوم، ادبیات فارسی و عربی دارد. همچنین برخی از مهمترین آثار فلسفی و عرفانی، چون اشارات، شفا و شرح فصوص الحکم را تصحیح کرده و بر آنها شرح و حاشیه نگاشته است.
مهدی الهی قمشهای، علامه شعرانی، علامه طباطبایی و سید محمدحسن الهی از اساتید وی بودهاند. حسنزاده آملی، آثار فلسفی و عرفانی مهمی مانند شرح منظومه، اشارات، اسفار اربعه و شرح فصوص قیصری را در دورههای متعدد تدریس کرده است. وی همچنین حدود ۱۷ سال به تدریس ریاضیات، هیأت مشغول بوده است.
به باور حسنزاده آملی، فلسفه و عرفان اسلامی در مسیر واحدی است و دین، فلسفه و عرفان، با هم هماهنگ است. او ادعای یونانیبودن فلسفه اسلامی را نادرست میداند؛ به این دلیل که فیلسوفان مسلمان، اندیشههای فلاسفه پیش از اسلام را عمق بخشیده و پختهاند. به گفته یکی از شاگردان وی، حسنزاده بیشترین تأثیر را از ملاصدرا و ابن عربی گرفته است.
حسنزاده آملی، کتابهایی، چون نهجالبلاغه، اسفار اربعه، کشف المراد، کلیله و دمنه و گلستان سعدی را تصحیح کرده و دیوان اشعاری نیز به چاپ رسانده است.
یکی از شاگردان وی، به رغم تأکید بر عدم دخالت حسنزاده آملی در امور جزئی سیاسی، از رابطه مناسب او با آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران سخن گفته است. حسنزاده، خود از بیعتش با امام خمینی، پیش از تبعید به ترکیه در سال ۱۳۴۲ش یاد کرده است.
زندگینامه و تحصیلات
حسن حسنزاده، در اواخر سال ۱۳۰۷ش، در یکی از روستاهای لاریجان آمل (ایرا) در استان مازندران متولد شد. در ۶ سالگی خواندن و نوشتن را در مکتبخانه آموخت و در سال ۱۳۲۳ش دروس حوزوی را آغاز کرد. ادبیات عربی و درسهای مقدماتی را در آمل از محمد غروی، عزیزالله طبرسی، احمد اعتمادی، عبدالله اشراقی، ابوالقاسم رجائی، میرزا ابوالقاسم فرسی و دیگران آموخت. همزمان چند کتاب از درسهای مقدمات حوزوی را تدریس کرد.
مهاجرت به تهران
آیتالله حسنزاده، همزمان با اتمام دروس مقدماتی حوزه، لباس روحانیت پوشید و در ۲۲ سالگی، در شهریور ۱۳۲۹ش برای ادامه تحصیل، وارد تهران شد. سید احمد لواسانی، یکی از اساتید او در تهران بوده و حسنزاده، بخشهایی از کتابهای شرح لمعه و قوانین الاصول را از وی آموخت. حسنزاده، سالهای طولانی در درس علامه شعرانی شرکت کرد و کتابهای بسیاری در علوم مختلف را از او آموخت؛ از جمله در فقه:مکاسب و بخشهایی از جواهرالکلام، در اصول فقه: رسائل و کفایه، در فلسفه: شرح خواجه نصیرالدین طوسی بر اشارات ابن سینا، اسفار اربعه، بخشی از کتاب شفای ابن سینا، در قرآن و تفسیر: تفسیر مجمع البیان، شرح شاطبیه (در قرائت)، در ریاضی و هیئت و نجوم: فارسی هیئت قوشچی، شرح چغمینی قاضیزاده رومی، اصول اقلیدس و اُکَر مانالاؤوس به تحریر خواجه نصیرالدین طوسی، شرح علاّمه خفری بر تذکره خواجه، زیج بهادری، مجسطی بطلمیوس به تحریر خواجه طوسی، در طب: قانونچه چغمینی و تشریح کلیات «قانون» بوعلی سینا و در رجال و درایه: دوره دو جلدی جامع الرواة اردبیلی و درایه از تالیفات خود علامه شعرانی. حسنزاده آملی از علامه شعرانی اجازه اجتهاد و اجازه نقل حدیث دریافت کرده است. همچنین با راهنمایی وی، در دروس آیتالله سیدابوالحسن رفیعی قزوینی همچون اسفار ملاصدرا، شرح علاّمه فناری بر مصباح الانس و دروس خارج فقه و اصول شرکت نمود.