به گزارش تابناک مازندران ، خبر شمال نوشت: چهارمحال و بختیاری، از پرآب‌ترین استان‌های ایران با چشمه‌ها و رودهایی خروشان، قریب به ۱۰ روز است که با بی آبی دست و پنجه نرم می‌کند و این شاید یکی از تلخ‌ترین و دردناک‌ترین پارادوکس‌های عصرِ ما باشد.
آنگاه که بر سرشاخه رودها سد می‌بستند و با بندهای انحرافی، آب را کشان کشان از مبدأ به مقصدِ استان‌های همسایه می‌بردند، هیچکس به فکرِ این روزهای تشنه کامیِ شهرکرد نبود!
بعد از خوزستان و شهرکرد، بعید نیست این بار قرعه فال به نامِ مازندران بخورد که مسیری کاملا شبیه به این دو استان را طی کرده و هر روز، سودای سدی از گورِ مافیای آب برخاسته و کلنگی از نیامِ آب‌خواران بیرون و بر سرِ رودی فرود آمده است.
سدهای سیمانی که نفسِ رودهای پرآبِ مازندران را به شماره انداخته است و در صورتِ ادامه این روندِ خسارت بار، عنقریب، نفسِ کشاورزی و زندگی را نیز در این استان خواهد بُرید.
تردید نکنید که «مازندران»، قربانی سدسازی‌های افسارگسیخته خواهد شد
حنیف‌رضا گلزار پژوهشگر آب و خاک و فعال محیط‌زیست در همین رابطه به خبرشمال می‌گوید:« نزدیک به ۱۰ روز است که مردم در شهرکرد آب برای نوشیدن ندارند. هیچ دلیل قانع کننده و منطقی‌ای برای این مساله که ناشی از سوء مدیریت آب است نمی‌توان بیان کرد. مساله سوء مدیریت و بی تدبیری آب وقتی مشخص‌تر می‌شود که بدانیم میانگین بارندگی در برخی نقاط استان چهارمحال و بختیاری بیش از ۱۸۰۰ میلی متر در سال، یعنی از میانگین بارندگی استان‌های شمالی هم بیشتر است. ارتباط این مساله با مازندران این است که برخی مدیران و تصمیم سازان استان به صراحت اعلام کرده‌اند که در الگوی مهار آبهای سطحی باید مثل خوزستان و چهارمحال و اصفهان عمل کنیم! واقعا تاسف بار است که برخی نمایندگان مجلس، نگاه‌شان نسبت به مدیریت منابع آبی تا این اندازه سطحی و عقب مانده است و از اینکه در مازندران نتوانسته‌اند تمام آبهای جاری را با ساخت سد مهار یا بهتر است بگوییم نابود کنند، آشکارا حسرت می‌خورند!»
گلزار ادامه می‌دهد:« این تفکر که آب شیرین رودخانه ها با وارد شدن به دریا به هدر می‌رود تفکری مسموم و نگرشی بسیار خطرناک است. متاسفانه آورنده این اندیشه خطا، رییس قبلی سازمان حفاظت محیط زیست بود که با این حرف، بهانه‌ای برای نمایندگان مجلس ایجاد کرد تا در حوزه‌های انتخابیه خودشان دنبال سدسازی باشند. ما با سدسازی به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت منابع آب مخالف نیستیم. حرف ما این است که هرکاری اندازه‌ای دارد. چقدر باید سد بسازیم؟ چرا تجربه استان‌هایی که در سدسازی پیشرو بودند را مرور نمی‌کنیم؟ از ۵۱ میلیارد مترمکعب کل گنجایش سدهای در دست بهره برداری کشور بیش از ۲۳ میلیارد مترمکعب آن در استان خوزستان قرار دارد. یعنی تقریبا نیمی از کل گنجایش سدهای کشور تنها در خوزستان ساخته شده. ببینید امروز این استان به لحاظ وضعیت آب در بخش کشاورزی و شرب و حتی مهار سیلاب چگونه است؟ متاسفانه نمایندگان مجلس توانایی حل و فصل مشکلات مردم حوزه‌های انتخابیه خود را در هیچ بخشی ندارند. از طرف دیگر برای انتخاب مجدد باید کارنامه کاری ارائه کنند. همین ارائه کارنامه برای اخذ رای موجب شده که اتحادی نانوشته بین برخی نمایندگان با مافیای سدسازی لانه کرده در وزارت نیرو امضا شود!
شما ببینید نمایندگان ساری می‌خواهند سد زارم رود را بسازند. نمایندگان قائمشهر دنبال ساخت سد کسیلیان هستند و به تازگی نماینده بابل هم دنبال ساخت سد سجادرود است! این شیوه اگر ادامه یابد و اگر این سدها ساخته شوند، اکوسیستم مازندران برای همیشه متلاشی خواهد شد. چه اکوسیستم جنگلی در بالادست و چه اکوسیستم‌های آبی در پایین دست و جلگه نابود خواهد شد.»
وی تصریح کرد:« شما نمی‌توانید از یک سو در شهر خودتان دنبال سدسازی باشید ولی به همسایه بگویید سد نساز و آب را نبر؛ این خنده دار است. دلیل اصلی شکست نمایندگان استان در توقف ساخت سد فینسک همین بوده است. چون همه در حالِ لابی کردن با وزارت نیرو برای ساخت سد در شهرهای خود بوده و هستند. طبیعی است که نمی‌توانند وزارت نیرو را مجاب کنند که فینسک متوقف شود! بارها و بارها گفته و نوشته‌ام اگر لازم باشد صدبار دیگر هم می‌گویم و می‌نویسم که «فینسک»، قربانی «زارم رود» شد و به زودی «مازندران»، قربانی سدسازی‌های افسارگسیخته خواهد شد. تردید نداشته باشید که سرنوشت امروز خوزستان و چهارمحال و کارون و دز و کرخه، به زودی در مازندران و تجن و تالار و… تکرار خواهد شد!
همه شعار تامین آب شرب و تامین آب کشاورزی را می‌دهند اما توضیح نمی‌دهند که چرا مانع ساخت سد فینسک و انتقال آب آن نمی‌شوند. از سرشاخه‌های هراز ۱۶۰ تا ۲۴۰ میلیون مترمکعب آب قرار است به تهران برود. با حذف این حجم آب رود هراز دست کم ۲۰ هزار هکتار از شالیزارهای دشت هراز از چرخه تولید خارج می‌شود چرا اعتراضی نمی‌کنند؟ چون اگر اعتراض کنند وزارت نیرو روی سدهای سجادرود و کسیلیان و زارم رود و … خط می‌کشد. چطور با چنین رویکردهایی می‌توان شعار نمایندگان و مدیران استان درباره اشتغالزایی با سدسازی را باور کرد؟»